Football World League
Najlepszy Turniej Sparingowy w Football Arenie!
Areny turnieju
Stadio Olimpico
Gospodarz:
Lazio Rzym
Rok otwarcia: 1937
Pojemność:
47 500*
Arena jest także stadionem narodowym i rozgrywają tu swoje najważniejsze spotkania reprezentacje Włoch w piłce nożnej i rugby union. Został zbudowany w latach 1928-1937, następnie w 1952 roku rozbudowany z myślą o Letnich Igrzyskach Olimpijskich rozgrywanych w 1960 roku w Rzymie. W roku 1990 stadion został ponownie gruntownie przebudowany, tym razem na potrzeby Mistrzostw Świata w piłce nożnej (dobudowano m.in. dach). W 1987 stadion ten był areną lekkoatletycznych mistrzostw świata. Corocznie odbywa się tutaj jeden z mityngów diamentowej ligi IAAF – Golden Gala. 27 maja 2009 rozegrany został tutaj finał piłkarskiej Ligi Mistrzów, który zakończył się zwycięstwem FC Barcelony 2:0 nad obrońcą tytułu, Manchesterem United.
Stamford Bridge
Gospodarz:
CHELSEA KARNKOWO
Rok otwarcia:
1877
Pojemność:
67 000*
Nazwa stadionu znaczy dosłownie "most Stamford" i odnosi się do potoku o nazwie Stanford, dzisiaj już nieistniejącego dopływu Tamizy. Oficjalne otwarcie Stamford Bridge nastąpiło 28 kwietnia 1877 roku. Stadion zaprojektował Archibald Leitch, a w jego zamierzeniach miał on pomieścić 100 tysięcy, co miało go stawiać w na drugim miejscu w kraju (a może nawet na świecie) po obiekcie Crystal Palace. Obecny stadion Chelsea był wtedy wyłącznie areną potyczek lekkoatletycznych, pierwsze spotkania piłkarskie zaczęto rozgrywać tutaj dopiero 28 lat po otwarciu. Stamford Bridge to jeden z najlepszych, najciekawszych i najnowocześniejszych stadionów na Wyspach. W jego skład wchodzą: dwupiętrowa trybuna północna im. Matthew Hardinga; również dwupiętrowa trybuna północna – "Shed End"; trzypoziomowa "East Stand" oraz najnowocześniejsza i największa "West Stand". Obiekt Stamford Bridge wchodzi w skład wielkiego multipleksu Chelsea Village, który zawiera ponadto 2 czterogwiazdkowe hotele, 5 restauracji, sale bankietowe i konferencyjne, nocne kluby, podziemny parking czy różnego typu pomieszczenia rekreacyjne i odnowy biologicznej.
Stadion im. Zdzisława Krzyszkowiaka
Gospodarz:
Zawisza Rycerze Pomorza
Rok otwarcia:
1957
Pojemność:
65 000*
Stadion lekkoatletyczny i piłkarski, wybudowany w latach 1957-1960 i gruntownie przebudowany w latach 2007-2008. Stadion jest własnością miasta Bydgoszcz. 21 lipca 1957 odbyło się uroczyste otwarcie stadionu połączone ze spartakiadą Pomorskiego Okręgu Wojskowego i turniejem piłkarskim z udziałem 3 drużyn (Vorwärts Berlin, Wawel Kraków i Zawisza Bydgoszcz). W meczu inauguracyjnym Vorwärts Berlin pokonało Wawel Kraków 3:0. 25 czerwca 2003 odbyła się uroczystość nadania stadionowi imienia Zdzisława Krzyszkowiaka, złotego medalisty w biegu na 3000 metrów z przeszkodami na Igrzyskach Olimpijskich w Rzymie w 1960 roku.
Old Trafford Stadium
Gospodarz:
Czerwone Diabełki
Rok otwarcia:
1910
Pojemność:
60 000*
Stadion Cracovii im. Józefa Piłsudskiego
Old Trafford zwyczajowo nazywany jest Teatrem Marzeń, od dzielnicy Manchesteru, w której położony jest stadion. Stadion powstał w 1910 roku za gigantyczną wówczas sumę 120 tysięcy funtów. Ze względu na bliskie sąsiedztwo Kanału Manchesterskiego stadion został zbombardowany podczas II wojny światowej. Jedyną zachowaną oryginalną częścią przedwojennego Old Trafford są mury tunelu między ławkami rezerwowych, którym niegdyś piłkarze wychodzili na mecz. Ostatni remont został ukończony latem 2006 roku. Rozbudowano trybuny znajdujące się w narożnikach boiska, tak by sięgały one na wysokość trzeciego piętra miejsc przeznaczonych dla widowni. Na stadionie znajduje się oficjalny sklep z pamiątkami Manchesteru United, klubowe muzeum oraz Red Café – restauracja kibiców "Czerwonych Diabłów".
Gospodarz:
Delta 16 Team
Rok otwarcia: 1912
Pojemność:
60 000*
Miejski obiekt sportowy, znajdujący się w Krakowie przy ulicy Józefa Kałuży (od strony krakowskich Błoń oddziela go ulica Aleja marszałka Ferdinanda Focha). Spełnia wymagania kategorii 3 UEFA. Miejsce, w którym od 1912 roku stoi stadion jest najstarszą nadal używaną ligową lokalizacją stadionową w Polsce. Obecna konstrukcja stadionu, powstała w latach 2009-2010. Została wielokrotnie nagrodzona m.in. otrzymała nagrodę im. prof. Janusza Bogdanowskiego przyznawaną najbardziej udanemu architektonicznie nowemu budynkowi w Krakowie. Został niszczony w czasie oblężenia Krakowa przez Rosjan na przełomie lat 1914-1915, a w 1915 roku odbudowany. Podczas kampanii wrześniowej w 1939 roku uszkodzony bombą lotniczą. Pod koniec II wojny światowej zamieniony przez Niemców na magazyn samochodów. W latach 1945-1946 stadion remontowano po zniszczeniach wojennych. 16 grudnia 1963 roku został podpalony przez nieznanych sprawców i doszczętnie spłonął. Nowy obiekt otwarto 11 września 1966 roku, choć prace trwały aż do roku 1967. W 1936 roku stadion przyjął imię marszałka Józefa Piłsudskiego. Od 13 kwietnia 2005 roku stadion nosił imię Jana Pawła II, kibica Cracovii, jednak 11 kwietnia 2006 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie anulował decyzję Rady Miasta Krakowa. Stadion Cracovii nie mieścił się wówczas na działce należącej do miasta, wobec czego sąd uznał nadanie patronatu za bezzasadne.
Juventus Stadium
Gospodarz:
Silesian Warriors
Rok otwarcia:
2011
Pojemność:
60 150*
Stadion piłkarski w Turynie, we Włoszech. Obiekt powstawał w latach 2009–2011 w miejsce wyburzonego Stadio delle Alpi i został zainaugurowany 8 września 2011 roku spotkaniem towarzyskim Juventusu z Notts County, zakończonym remisem 1:1. Jest to pierwszy w historii włoskiego futbolu stadion należący w całości do klubu. Wszystkie pozostałe zespoły rozgrywają mecze na stadionach miejskich. Obiekt był areną meczu finałowego Ligi Europy w sezonie 2013/2014 pomiędzy Sevillą FC a SL Benficą (0:0, k. 4-2).
Stadion Miejski we Wrocławiu
Gospodarz:
Śląsk
Wrocław SSA
Rok otwarcia:
2011
Pojemność:
29 500*
Stadion stanowi własność miasta Wrocław. Głównym użytkownikiem areny jest klub piłkarski Śląsk Wrocław. Stadion był jedną z aren Euro 2012 - rozegrane na nim zostały trzy mecze fazy grupowej (w tym jeden Reprezentacji Polski - z Czechami). Stadion spełnia wymogi najwyższej czwartej kategorii UEFA. Charakterystycznym elementem konstrukcji stadionu jest jego elewacja zbudowana z półprzezroczystej siatki wykonanej z włókna szklanego pokrytego teflonem. Początkowo zaprojektowana elewacja zewnętrzna miała być w dużym stopniu uwypuklona tworząc cztery wypukłe spirale wokół elewacji tak, aby jej kształt przypominał chiński lampion. Dach stadionu jest częściowo przeszklony dla zwiększenia naturalnego oświetlenia. Strona południowa jest przeszklona na większej powierzchni niż strona północna. Na stadionie i esplanadzie tor gokartowy, tor wrotkarsko-deskorolkowy, stanowisko do skoków dream jump oraz slackline, a zimą lodowisko oraz snowpark. 10 września 2011 roku odbyła się na stadionie pierwsza impreza: walka bokserska Tomasz Adamek - Witalij Kliczko o mistrzostwo świata w wadze ciężkiej. 28 października rozegrany został pierwszy mecz piłkarski: Śląsk Wrocław - Lechia Gdańsk, a 11 listopada pierwszy mecz reprezentacji: Polska – Włochy.
Camp Nou
Gospodarz:
BiałasyII
Rok otwarcia:
1957
Pojemność:
44 000*
Największy piłkarski stadion w Europie i jeden z największych na świecie. Sklasyfikowany przez UEFA na 5 gwiazdek, jako że arena spełnia najwyższe standardy konstrukcyjne. Decyzja o budowie zapadła w 1954 roku. Główną przyczyną był fakt, że stadion (Camp de Les Corts) na którym dotychczas grała drużyna Barcelony był za mały, bo "zaledwie" 60-tysięczny. Projektantami Camp Nou zostali wybrani Francesc Mitjans-Miró, Lorenzo García Barbon i Josep Soteras Mauri. Budowa kosztowała 288 milionów peset i trwała trzy lata, od 1954 do 1957 roku. Nowo powstały stadion mógł pomieścić nawet 120 tysięcy widzów. W pierwszym meczu na tym stadionie FC Barcelona zmierzyła się z Legią Warszawa. Katalończycy wygrali 4:2. Stadion był areną zmagań piłkarskich w trakcie igrzysk olimpijskich w 1992 roku, a także kilku innych imprez, takich jak mistrzostwa Europy w 1964 roku, czy mistrzostwa świata w 1982 roku. 17 listopada 1982 papież Jan Paweł II odprawił na stadionie mszę dla 120 tys. osób. Camp Nou jest również obiektem, na którym swoje mecze rozgrywała w przeszłości reprezentacja Hiszpanii. Jednakże od kilkunastu lat już tam nie występuje. Jest to nieoficjalnie spowodowane względami politycznymi.
Estádio José Alvalade
Gospodarz:
KS
Częstochowa
Rok otwarcia:
2003
Pojemność:
48 026*
Estádio José Alvalade XXI to stadion piłkarski w Lizbonie, na którym rozgrywa swoje mecze drużyna Sportingu. Powstał z myślą o Mistrzostwach Europy w Piłce Nożnej w 2004. Odbyło się na nim 5 spotkań Euro, a niespełna rok później miejscowy Sporting, właściciel areny, zmierzył się w finale Pucharu UEFA z moskiewskim CSKA. Kilkakrotnie swoje mecze międzynarodowe rozgrywała też reprezentacja Portugalii.
Emirates Stadium
Gospodarz:
Białasy
Rok otwarcia:
2006
Pojemność:
65 000*
Stadion piłkarski, na którym od sezonu 2006/07 mecze rozgrywa drużyna Arsenalu Londyn. Oddany do użytku w lipcu 2006 roku. Początkowo nazywany był jako Ashburton Grove, od ulicy przy której powstał, jednak wykupienie praw do nazwy przez linie lotnicze Emirates (na 15 lat za 42 mln funtów, następnie do 2028) spowodowało jej zmianę na Emirates Stadium. Poza wielkimi zyskami ze sponsorowanej nazwy jest też znany jako wzór w czerpaniu zysków z tzw. dnia meczowego. W krótkim czasie wyprzedził pod tym względem znacznie większe hiszpańskie Santiago Bernabeu. Emirates Stadium jest konstrukcją składającą się z czterech kondygnacji. Zadaszone są tylko trybuny obiektu. Arena jest mocno związana ze starym obiektem Arsenalu, Highbury, który był za mały, przez co często nie mógł pomieścić wszystkich chętnych do obejrzenia spotkania, co poważnie odbijało się na finansach klubu. Władze Kanonierów za wszelką cenę starają się, aby były stadion nie odszedł w zapomnienie, m. in. słynny zegar wiszący na Clock End został przeniesiony na Emirates.
Allianz Arena
Gospodarz:
Aluminium Konin1
Rok otwarcia:
2005
Pojemność:
50 000*
Jeden z najnowocześniejszych stadionów piłkarskich na świecie, leżący w północnej części Monachium w Niemczech. Nazwa stadionu pochodzi od jednego z jego sponsorów – niemieckiej firmy ubezpieczeniowej Allianz. Podczas rozgrywek Ligi Mistrzów, z powodu przepisu UEFA mówiącego, iż w nazwie stadionu nie może być nazwy sponsora, stadion przyjmuje nazwę Arena München. Konstrukcja Allianz Areny i zastosowane tutaj rozwiązania architektoniczne i techniczne sprawiają, że stadion ten uznawany jest obok londyńskiego Wembley, za najnowocześniejszy sportowy obiekt świata. Arena została zaprojektowana przez światowej sławy architektów Jaques Herzoga oraz Pierre de Meurona. To co najbardziej wyróżnia tę konstrukcję w porównaniu z innymi obiektami sportowymi, to charakterystyczny dach i fasada stadionu. Są one zbudowane z 2 874 bardzo cienkich, foliowych poduszek napełnionych suchym powietrzem o łącznej powierzchni 64 000 m². Jest to największa foliowa konstrukcja świata. Powietrze jest stale pompowane przez wentylatory umieszczone pod stadionem. Każda z poduszek może zostać oddzielnie podświetlona na biało, czerwono, bądź niebiesko, w różnych odcieniach tych barw. Ogromna moc oświetlenia sprawia, że w przejrzystą noc Allianz Arenę można dostrzec nawet z odległych o 75 km austriackich górskich szczytów. Do stadionu należy czteropoziomowy parking na 10 500 samochodów i jest to jednocześnie największy samochodowy parking w Europie. Na Allianz Arenie rozgrywane były Mistrzostwa Świata w piłce nożnej w 2006 roku oraz finał Ligi Mistrzów w 2012 roku pomiędzy Bayernem Monachium a Chelsea Londyn (zwycięstwo Chelsea w rzutach karnych).
RheinEnergie Stadion
Stadion otwarty we wrześniu 1923 roku powstał w miejscu po fortyfikacjach usuniętych na mocy Traktatu Wersalskiego. Od 1948 roku obiekt użytkuje 1. FC Köln, ale jeszcze zanim klub wprowadził się na - wtedy jeszcze - Müngersdorfer Stadion, odbył się tu wielki mecz między klubami z Norymbergi i Kaiserslautern, który oglądało ok. 75 tys. widzów. Było to pierwsze powojenne spotkanie piłkarskie. W 1972 roku z myślą o MŚ '74 ruszyła przebudowa, której efektem miał być olimpijski stadion na 80 tys. widzów. Niestety, koszt wzrósł w trakcie realizacji prawie czterokrotnie i nie udało się dokończyć budowy w założonym kształcie i obiekt wypadł z listy miast-organizatorów MŚ na rzecz Dortmundu. Ostatnia przebudowa, która zupełnie zmieniła kształt stadionu (m. in. po raz pierwszy w swojej historii zdemontowano bieżnię), miała miejsce w latach 2002-04. Tym razem Kolonia wykorzystała swoją szansę i była jednym z miast, w których odbyły sie MŚ w 2006 roku.
Gospodarz:
FC ATAX
Rok otwarcia:
1923
Pojemność:
50 000*
Stadion Wojska Polskiego
Gospodarz:
FC PŁOCHOCIN
Rok otwarcia:
1930
Pojemność:
70 000*
Obiekt jest własnością miasta Warszawy. Od 2002 roku jest dzierżawiony przez Legię. Pomiędzy 2011 a 2014 nosił komercyjną nazwę Pepsi Arena. Pierwszy w historii stadionu mecz piłkarski został rozegrany 9 sierpnia 1930 pomiędzy Legią Warszawa a CF Europa Barcelona (1:1). 26 października 1930 roku na arenie tej zadebiutowała reprezentacja Polski, zwyciężając 6:0 Łotwę. W 1933 roku stadion oficjalnie zyskał miano Stadionu Wojska Polskiego. W czasie II wojny światowej stadion znalazł się w posiadaniu Niemców. Okupanci dbali o obiekt, bo organizowali na nim zawody dla żołnierzy Wermachtu. Stadion został zniszczony podczas ofensywy Armii Czerwonej. Po zakończeniu wojny został odbudowany. W latach sześćdziesiątych przeszedł jedną z najistotniejszych modernizacji w swojej historii (m. in. montaż sztucznego oświetlenia). W 2008 roku rozpoczął się proces budowy nowego stadionu, który został otwarty w 2011. Obiekt powstał w miejscu starego. Spełnia kryteria 4. kategorii UEFA, co oznacza że może odbyć się na nim półfinał Ligi Mistrzów. Stadion składa się z pięciu kondygnacji i jest w pełni zadaszony. Zabytkowa fasada trybuny głównej została częściowo zburzona, a następnie zrekonstruowana i wkomponowana w fasadę nowego stadionu.
Inea Stadion
Gospodarz:
VASQUEZZ TEAM
Rok otwarcia:
2010
Pojemność:
80 000*
Prace przy budowie stadionu rozpoczęły się w 1968 roku. Jak większość stadionów epoki PRL-u został wybudowany na podstawie usypanego wału ziemnego, na którym później ukształtowano betonowe miejsca na ławki i koronę stadionu. W 2002 roku rozpoczęto gruntowną modernizację stadionu. W związku z przyznaniem Polsce i Ukrainie organizacji Euro 2012 władze miasta zadecydowały o zmianie pierwotnie przyjętej koncepcji architektonicznej stadionu na rzecz znacznie większego obiektu. W 2012 odbyły się na stadionie 3 mecze fazy grupowej Euro 2012.
PGE Arena
Gospodarz:
WTS Mewa Gniew
Rok otwarcia:
2011
Pojemność:
55 000*
Stadion stanowi własność miasta Gdańska, a jego głównym użytkownikiem jest klub piłkarski Lechia Gdańsk. Posiada czwartą kategorię UEFA. Sponsorem tytularnym jest Polska Grupa Energetyczna. Początkowo projekt nosił roboczą nazwę Baltic Arena. Został wybudowany specjalnie z myślą o mistrzostwach Europy w piłce nożnej, które odbywały się w 2012 roku w Polsce i Ukrainie. Fasada pokryta jest 18 000 płytek z poliwęglanu, w 6 odcieniach, o łącznej powierzchni 4,5 ha. Dwa logotypy (zawieszone na stronie zachodniej i wschodniej), wykonane w technice LED, o wysokości 8 m i długości 35 m zamiennie świecą kolorem granatowym i białym.
* pojemność podana w odniesieniu do stadionu zespołu w Football Arenie
Estadio Santiago Bernabeu
Gospodarz:
Mass Team
Rok otwarcia:
1947
Pojemność:
37 000*
W 1944 roku ówczesny prezes Realu Madryt, Santiago Bernabéu, uzyskał kredyt bankowy na budowę nowego stadionu dla swojego klubu i rozpoczęła się budowa. W 1947 roku w meczu otwarcia Real Madryt pokonał CF Os Belenenses 3:1, a pierwszego gola na nowym obiekcie – zwanym początkowo Nuevo Estadio Chamartín (od nazwy poprzedniego stadionu, przemianowanie na cześć prezesa Santiago Bernabéu nastąpiło w 1955) zdobył Sabino Barinaga. Pierwszą z wielu przebudowań przeprowadzono już w 1954, zaś w 1957 rozegrano pierwszy mecz przy sztucznym oświetleniu. Kolejną dużą przebudowę przeprowadzono w latach 80. – na rozgrywane w Hiszpanii Mistrzostwa Świata 1982. Dwie ostatnie przebudowy to w 2007 roku utworzony dach nad trybuną wschodnią oraz utworzone w 2011 roku 900 nowych miejsc położonych w sektorze Primer Anfiteatro. Pierwszy mecz reprezentacji Hiszpanii na Estadio Bernabéu odbył się w 1964 roku – jej przeciwnikiem była wówczas drużyna Związku Radzieckiego.
Estadio Vicente Calderon
Gospodarz:
Sparta Nowa Wieś
Rok otwarcia:
1966
Pojemność:
65 000*
Stadion nosi nazwę na cześć słynnego prezydenta klubu Vicente Calderóna. Do 14 lipca 1971 znany był jako Estadio Manzanares od rzeki Manzanares, nad którą stoi. W 2003 roku UEFA przyznała stadionowi 5 gwiazdek w swojej klasyfikacji stadionów. Obiekt składa się z czterech trybun, jednak tylko główna trybuna jest zadaszona. Pod nią przebiega autostrada M-30. Obiekt był gospodarzem trzech meczy Mistrzostw Świata w 1982 roku.