Football World League
Najlepszy Turniej Sparingowy w Football Arenie!
Areny turnieju
Stadio Olimpico
Gospodarz:
Lazio Rzym
Rok otwarcia: 1937
Pojemność:
47 500*
Arena jest także stadionem narodowym i rozgrywają tu swoje najważniejsze spotkania reprezentacje Włoch w piłce nożnej i rugby union. Został zbudowany w latach 1928-1937, następnie w 1952 roku rozbudowany z myślą o Letnich Igrzyskach Olimpijskich rozgrywanych w 1960 roku w Rzymie. W roku 1990 stadion został ponownie gruntownie przebudowany, tym razem na potrzeby Mistrzostw Świata w piłce nożnej (dobudowano m.in. dach). W 1987 stadion ten był areną lekkoatletycznych mistrzostw świata. Corocznie odbywa się tutaj jeden z mityngów diamentowej ligi IAAF – Golden Gala. 27 maja 2009 rozegrany został tutaj finał piłkarskiej Ligi Mistrzów, który zakończył się zwycięstwem FC Barcelony 2:0 nad obrońcą tytułu, Manchesterem United.
Stadion Śląski
Gospodarz:
Niebiescy
Rok otwarcia:
1956
Pojemność:
35 000*
Stadion Śląski to wielofunkcyjny stadion sportowy. Od chwili oddania do użytku, największa tego typu budowla w Polsce. Od 2012 roku ustępuje wielkością Stadionowi Narodowego w Warszawie. Plany budowy obiektu powstały już w latach międzywojennych. W 1939 gotowy był projekt, według którego miał przypominać Stadion Olimpijski w Berlinie, lecz w wyniku wybuchu II wojny światowej koncepcja upadła. Ostatecznie decyzja o budowie Stadionu Śląskiego zapadła w 1950 roku. Powstawał on równocześnie ze Stadionem Dziesięciolecia. Obiekt został ukończony latem 1956. Jego oficjalna inauguracja miała miejsce w dniu najważniejszego święta narodowego Polski Ludowej 22 lipca 1956 - przegranym 0:2 - towarzyskim spotkaniem piłkarskim przeciwko NRD. W 1993 Polski Związek Piłki Nożnej nadał mu status Stadionu Narodowego. W 1995 rozpoczęła się gruntowna przebudowa stadionu. Pierwszy jej etap zakończono w 1997, a drugi w 2001. W październiku 2007 zamontowano system podgrzewający płytę boiska oraz wymieniono jej murawę. W 2009 roku rozpoczął się kolejny etap przebudowy stadionu.
Stadion im. Zdzisława Krzyszkowiaka
Gospodarz:
Zawisza Rycerze Pomorza
Rok otwarcia:
1957
Pojemność:
65 000*
Stadion lekkoatletyczny i piłkarski, wybudowany w latach 1957-1960 i gruntownie przebudowany w latach 2007-2008. Stadion jest własnością miasta Bydgoszcz. 21 lipca 1957 odbyło się uroczyste otwarcie stadionu połączone ze spartakiadą Pomorskiego Okręgu Wojskowego i turniejem piłkarskim z udziałem 3 drużyn (Vorwärts Berlin, Wawel Kraków i Zawisza Bydgoszcz). W meczu inauguracyjnym Vorwärts Berlin pokonało Wawel Kraków 3:0. 25 czerwca 2003 odbyła się uroczystość nadania stadionowi imienia Zdzisława Krzyszkowiaka, złotego medalisty w biegu na 3000 metrów z przeszkodami na Igrzyskach Olimpijskich w Rzymie w 1960 roku.
Old Trafford Stadium
Gospodarz:
Czerwone Diabełki
Rok otwarcia:
1910
Pojemność:
60 000*
Old Trafford zwyczajowo nazywany jest Teatrem Marzeń, od dzielnicy Manchesteru, w której położony jest stadion. Stadion powstał w 1910 roku za gigantyczną wówczas sumę 120 tysięcy funtów. Ze względu na bliskie sąsiedztwo Kanału Manchesterskiego stadion został zbombardowany podczas II wojny światowej. Jedyną zachowaną oryginalną częścią przedwojennego Old Trafford są mury tunelu między ławkami rezerwowych, którym niegdyś piłkarze wychodzili na mecz. Ostatni remont został ukończony latem 2006 roku. Rozbudowano trybuny znajdujące się w narożnikach boiska, tak by sięgały one na wysokość trzeciego piętra miejsc przeznaczonych dla widowni. Na stadionie znajduje się oficjalny sklep z pamiątkami Manchesteru United, klubowe muzeum oraz Red Café – restauracja kibiców "Czerwonych Diabłów".
Signal Iduna Park
Gospodarz:
KS
CONCORDIA K.
Rok otwarcia: 1974
Pojemność:
50 500*
Signal Iduna Park, dawniej Westfalenstadion, jest siódmym co do wielkości stadionem w Europie. Obiekt został stworzony na potrzeby mistrzostw świata w 1974. Stał się jednym z najsłynniejszych stadionów świata, dziś kojarzy się głównie z żywiołowo reagującą widownią. W roku 1992 stadion dotknęła generalna przebudowa. Związana ona była z nowymi wymogami UEFA dotyczącymi ilości miejsc siedzących. Już w połowie lat 90. podjęto decyzję o rozbudowie Westfalenstadion, skończono ją w 1999 roku. Na potrzeby Mistrzostw Świata 2006 stadion po raz kolejny został powiększony, do 83 tysięcy miejsc. Obecnie jest to największy stadion w Niemczech. W 2005 roku Borussia w wyniku kłopotów finansowych została zmuszona do sprzedaży nazwy stadionu firmie Signal Iduna, od tej pory obiekt ten nosi nazwę Signal Iduna Park.
Allianz Riviera
Gospodarz:
FC Crushers
Rok otwarcia:
2013
Pojemność:
35 000*
Allianz Riviera (pierwotnie Grand Stade de Nice) jest stadionem piłkarskim w Nicei (w dzielnicy Saint-Isidore). Budowa stadionu rozpoczęła się 1 sierpnia 2011 roku. Nazwa stadionu pochodzi od sponsora, firmy Allianz, która w 2012 roku podpisała 9-letni kontrakt sponsorski. Stadion będzie jedną z aren piłkarskich Mistrzostw Europy 2016, które odbędą się we Francji.
Stadion Miejski we Wrocławiu
Gospodarz:
WKS Śląsk
Wrocław FC
Rok otwarcia:
2011
Pojemność:
56 000*
Stadion stanowi własność miasta Wrocław. Głównym użytkownikiem areny jest klub piłkarski Śląsk Wrocław. Stadion był jedną z aren Euro 2012 - rozegrane na nim zostały trzy mecze fazy grupowej (w tym jeden Reprezentacji Polski - z Czechami). Stadion spełnia wymogi najwyższej czwartej kategorii UEFA. Charakterystycznym elementem konstrukcji stadionu jest jego elewacja zbudowana z półprzezroczystej siatki wykonanej z włókna szklanego pokrytego teflonem. Początkowo zaprojektowana elewacja zewnętrzna miała być w dużym stopniu uwypuklona tworząc cztery wypukłe spirale wokół elewacji tak, aby jej kształt przypominał chiński lampion. Dach stadionu jest częściowo przeszklony dla zwiększenia naturalnego oświetlenia. Strona południowa jest przeszklona na większej powierzchni niż strona północna. Na stadionie i esplanadzie tor gokartowy, tor wrotkarsko-deskorolkowy, stanowisko do skoków dream jump oraz slackline, a zimą lodowisko oraz snowpark. 10 września 2011 roku odbyła się na stadionie pierwsza impreza: walka bokserska Tomasz Adamek - Witalij Kliczko o mistrzostwo świata w wadze ciężkiej. 28 października rozegrany został pierwszy mecz piłkarski: Śląsk Wrocław - Lechia Gdańsk, a 11 listopada pierwszy mecz reprezentacji: Polska – Włochy.
Giuseppe Meazza "San Siro"
Gospodarz:
Il Diavolo
Rok otwarcia:
1926
Pojemność:
35 000*
Stadion nosi imię słynnego gracza Interu (w późniejszych latach także Milanu) Giuseppe Meazzy, mistrza świata z 1934 i 1938 roku, lecz najczęściej używana jest jego stara nazwa - San Siro. Jeden z największych stadionów na świecie. Budowa została rozpoczęta w roku 1925 w mediolańskiej dzielnicy San Siro, stąd też jego nazwa. Inauguracja odbyła się 19 września 1926 roku. 35 000 widzów obejrzało zwycięstwo Interu nad Milanem 6:3. Przez pierwsze lata stadion był własnością Milanu i tylko Milan rozgrywał na nim swoje domowe mecze. W roku 1935 obiekt został kupiony przez miasto, co pozwoliło na jego renowację. W 1947 zdecydowano, że mecze na San Siro będą rozgrywać zarówno Milan, jak i Inter. San Siro jest jednym z 27 europejskich stadionów ocenionych na 5 gwiazdek przez UEFA (5 na 5, najwyższa klasa).
Estádio José Alvalade
Gospodarz:
CzęstochowaKS
Rok otwarcia:
2003
Pojemność:
48 026*
Estádio José Alvalade XXI to stadion piłkarski w Lizbonie, na którym rozgrywa swoje mecze drużyna Sportingu. Powstał z myślą o Mistrzostwach Europy w Piłce Nożnej w 2004. Odbyło się na nim 5 spotkań Euro, a niespełna rok później miejscowy Sporting, właściciel areny, zmierzył się w finale Pucharu UEFA z moskiewskim CSKA. Kilkakrotnie swoje mecze międzynarodowe rozgrywała też reprezentacja Portugalii.
Emirates Stadium
Gospodarz:
Białasy
Rok otwarcia:
2006
Pojemność:
70 000*
Stadion piłkarski, na którym od sezonu 2006/07 mecze rozgrywa drużyna Arsenalu Londyn. Oddany do użytku w lipcu 2006 roku. Początkowo nazywany był jako Ashburton Grove, od ulicy przy której powstał, jednak wykupienie praw do nazwy przez linie lotnicze Emirates (na 15 lat za 42 mln funtów, następnie do 2028) spowodowało jej zmianę na Emirates Stadium. Poza wielkimi zyskami ze sponsorowanej nazwy jest też znany jako wzór w czerpaniu zysków z tzw. dnia meczowego. W krótkim czasie wyprzedził pod tym względem znacznie większe hiszpańskie Santiago Bernabeu. Emirates Stadium jest konstrukcją składającą się z czterech kondygnacji. Zadaszone są tylko trybuny obiektu. Arena jest mocno związana ze starym obiektem Arsenalu, Highbury, który był za mały, przez co często nie mógł pomieścić wszystkich chętnych do obejrzenia spotkania, co poważnie odbijało się na finansach klubu. Władze Kanonierów za wszelką cenę starają się, aby były stadion nie odszedł w zapomnienie, m. in. słynny zegar wiszący na Clock End został przeniesiony na Emirates.
Stadion im. Henryka Reymana
Gospodarz:
Vikolovyje CF
Rok otwarcia:
1953
Pojemność:
56 000*
Jest własnością Miasta Krakowa, a użytkuje go drużyna piłkarska Wisły Kraków. Został wybudowany na początku II połowy XX wieku i był kilkakrotnie modernizowany. Ostatnia, gruntowna przebudowa, która została przeprowadzona m. in. z uwagi na starania Krakowa (ostatecznie nieudane) o organizację Euro 2012, zakończyła się w październiku 2011 roku. Stadion spełnia warunki najwyższej - czwartej kategorii UEFA. Od 2008 roku nosi imię piłkarza Wisły Kraków - Henryka Reymana. Kształt stadionu to spuścizna po poprzednich projektach budowlanych. 29 października 1976 roku padł rekord frekwencji na stadionie przy ul. Reymonta. Mecz Wisły przeciw Celticowi Glasgow rozgrywany w ramach Pucharu UEFA oglądało około 45 tys. widzów. Wisła Kraków wygrała to spotkanie 2:0.
RheinEnergie Stadion
Gospodarz:
FC ATAX
Rok otwarcia:
1923
Pojemność:
50 000*
Stadion otwarty we wrześniu 1923 roku powstał w miejscu po fortyfikacjach usuniętych na mocy Traktatu Wersalskiego. Od 1948 roku obiekt użytkuje 1. FC Köln, ale jeszcze zanim klub wprowadził się na - wtedy jeszcze - Müngersdorfer Stadion, odbył się tu wielki mecz między klubami z Norymbergi i Kaiserslautern, który oglądało ok. 75 tys. widzów. Było to pierwsze powojenne spotkanie piłkarskie. W 1972 roku z myślą o MŚ '74 ruszyła przebudowa, której efektem miał być olimpijski stadion na 80 tys. widzów. Niestety, koszt wzrósł w trakcie realizacji prawie czterokrotnie i nie udało się dokończyć budowy w założonym kształcie i obiekt wypadł z listy miast-organizatorów MŚ na rzecz Dortmundu. Ostatnia przebudowa, która zupełnie zmieniła kształt stadionu (m. in. po raz pierwszy w swojej historii zdemontowano bieżnię), miała miejsce w latach 2002-04. Tym razem Kolonia wykorzystała swoją szansę i była jednym z miast, w których odbyły sie MŚ w 2006 roku.
Stadion Wojska Polskiego
Gospodarz:
OKP Korona 2012
Rok otwarcia:
1930
Pojemność:
34 500*
Obiekt jest własnością miasta Warszawy. Od 2002 roku jest dzierżawiony przez Legię. Pomiędzy 2011 a 2014 nosił komercyjną nazwę Pepsi Arena. Pierwszy w historii stadionu mecz piłkarski został rozegrany 9 sierpnia 1930 pomiędzy Legią Warszawa a CF Europa Barcelona (1:1). 26 października 1930 roku na arenie tej zadebiutowała reprezentacja Polski, zwyciężając 6:0 Łotwę. W 1933 roku stadion oficjalnie zyskał miano Stadionu Wojska Polskiego. W czasie II wojny światowej stadion znalazł się w posiadaniu Niemców. Okupanci dbali o obiekt, bo organizowali na nim zawody dla żołnierzy Wermachtu. Stadion został zniszczony podczas ofensywy Armii Czerwonej. Po zakończeniu wojny został odbudowany. W latach sześćdziesiątych przeszedł jedną z najistotniejszych modernizacji w swojej historii (m. in. montaż sztucznego oświetlenia). W 2008 roku rozpoczął się proces budowy nowego stadionu, który został otwarty w 2011. Obiekt powstał w miejscu starego. Spełnia kryteria 4. kategorii UEFA, co oznacza że może odbyć się na nim półfinał Ligi Mistrzów. Stadion składa się z pięciu kondygnacji i jest w pełni zadaszony. Zabytkowa fasada trybuny głównej została częściowo zburzona, a następnie zrekonstruowana i wkomponowana w fasadę nowego stadionu.
Stadio Luigi Ferraris
Gospodarz:
EMERYCI
Rok otwarcia:
1911
Pojemność:
40 000*
Najstarszy istniejący do dziś stadion we Włoszech. Już w 1920 roku klub Genua jako właściciel obiektu rozpoczął przebudowę. Niestety, sytuacja finansowa zespołu umożliwiła dokończenie przebudowy dopiero w 1932. Przy trybunie północnej zakopano nadany pośmiertnie medal za odwagę dla Luigiego Ferrarisa, kapitana Genui zabitego w I wojnie światowej. Obiekt przyjął jego imię. Dzięki nowoczesnej infrastrukturze odbył się tutaj mecz Mistrzostw Świata 1934. Stadion został kompletnie przebudowany w latach 1987-1989, dzięki której stał się jednym z najbardziej oryginalnych stadionów świata i rozegrane zostały na nim kolejne Mistrzostwa Świata w 1990 roku.
PGE Arena
Gospodarz:
WTS Mewa Gniew
Rok otwarcia:
2011
Pojemność:
55 000*
Stadion stanowi własność miasta Gdańska, a jego głównym użytkownikiem jest klub piłkarski Lechia Gdańsk. Posiada czwartą kategorię UEFA. Sponsorem tytularnym jest Polska Grupa Energetyczna. Początkowo projekt nosił roboczą nazwę Baltic Arena. Został wybudowany specjalnie z myślą o mistrzostwach Europy w piłce nożnej, które odbywały się w 2012 roku w Polsce i Ukrainie. Fasada pokryta jest 18 000 płytek z poliwęglanu, w 6 odcieniach, o łącznej powierzchni 4,5 ha. Dwa logotypy (zawieszone na stronie zachodniej i wschodniej), wykonane w technice LED, o wysokości 8 m i długości 35 m zamiennie świecą kolorem granatowym i białym.
Estadio Santiago Bernabeu
Gospodarz:
FC Buziaki
Rok otwarcia:
1947
Pojemność:
55 000*
W 1944 roku ówczesny prezes Realu Madryt, Santiago Bernabéu, uzyskał kredyt bankowy na budowę nowego stadionu dla swojego klubu i rozpoczęła się budowa. W 1947 roku w meczu otwarcia Real Madryt pokonał CF Os Belenenses 3:1, a pierwszego gola na nowym obiekcie – zwanym początkowo Nuevo Estadio Chamartín (od nazwy poprzedniego stadionu, przemianowanie na cześć prezesa Santiago Bernabéu nastąpiło w 1955) zdobył Sabino Barinaga. Pierwszą z wielu przebudowań przeprowadzono już w 1954, zaś w 1957 rozegrano pierwszy mecz przy sztucznym oświetleniu. Kolejną dużą przebudowę przeprowadzono w latach 80. – na rozgrywane w Hiszpanii Mistrzostwa Świata 1982. Dwie ostatnie przebudowy to w 2007 roku utworzony dach nad trybuną wschodnią oraz utworzone w 2011 roku 900 nowych miejsc położonych w sektorze Primer Anfiteatro. Pierwszy mecz reprezentacji Hiszpanii na Estadio Bernabéu odbył się w 1964 roku – jej przeciwnikiem była wówczas drużyna Związku Radzieckiego.